Tweede dag van de staking. Tweede onverwachts vrije dag midden in de week. Ook morgen vrijaf, de school gaat op excursie. Morgen ga ik zelf ook een hele dag op stap met een gids die ik gisteren leerde kennen in de kathedraal. De Heilige Vallei gaan verkennen.
Omdat ik geen zin had in een zoveelste lunch met witte rijst, wit brood en popcorn, ontvluchtte ik kort voor de middag de guest house om hier in de zachte kussens van het loungy, organische restaurant ‘Sara’ te belanden, achter de grote markt van Cusco centrum. Met een gigantische, overheerlijke papaya-passievruchtensap wacht ik op mijn organische forelsalade, terwijl kwebbelende toeristengroepen in drommen binnenstromen.
Je zou bijna denken dat ik hier op vakantie ben ;-). Ik begin me bijna schuldig te voelen over zoveel vrije tijd. Maar als de mensen willen staken, wie ben ik dan om ze tegen te houden ;-)? De sfeer in de straten is al een stuk gelatener. Politieagenten marcheren moppentappend door de stad, ze fluiten me zelfs na, van de stille dreiging die gisteren in de lucht ging, is nog maar weinig te merken.
Hmm. Delicioso! Wat een overheerlijk slaatje. Met echte sla, gelijk in België ;-)! Het is vreemd hoe je toch zo gewend en verslingerd kunt zijn aan vertrouwde dingen. Ik koop tegenwoordig bruin brood en ontbijt met mijn verborgen Nutellapot op mijn kamertje, haha, ver weg van het witte stokbrood dat elke morgen op de ontbijttafel verschijnt. Hoewel ik erbij moet zeggen dat we qua eten en originaliteit zeker niet mogen klagen in het huis. Maar toch .. niets boven Nutella, bruine stutjes, mmm ;-).
Voor ik aan mijn lesvoorbereidingen van vrijdag en volgende week begin, ga ik subiet één van de vele kerkjes verkennen. Het Incamuseum, museum voor precolumbiaanse kunst, religieuze museum (met ongewilde, opdringerige gids, getver), Templo de San Blas, de kerk de la Compañia de Jesus en de kathedraal heb ik al allemaal gezien. Er resten er toch nog zeker een tiental! Cusco lijkt enkel uit kerken, musea en winkeltjes te bestaan. Oké, en uit bars, restaurants, cafés en ook wel kunstgalerijen (mooooi).
Dit weekend gaan we dan eindelijk naar Machu Picchu. Niet zo avontuurlijk als we oorspronkelijk gepland hadden, de mountainbikerit doe ik wel ’n andere keer. Langs de Colca Canyon in Arequipa bijvoorbeeld. Na een debacle vorige week tijdens het quad rijden is de goesting in avontuur even geluwd, met trein en bus zullen we er ook wel geraken. Bovendien is de klim van Machu Picchu zelf niet te onderschatten, dus als we de top bereiken, zullen we ook trots zijn. Je krijgt zelfs een stempel op je paspoort als je er geweest bent.
Bon, dit alles gezegd zijnde ga ik dan es een stapje verder. Over een uur weer afgesproken om afscheid te nemen van een paar meisjes, zo gaat het steeds opnieuw, nieuwe mensen leren kennen en afscheid nemen van anderen. Al zijn er vorig weekend toch een aantal bijgekomen die een hele tijd blijven. Dat is wel leuker. We zijn nu trouwens met zo’n twintig mensen in het huis, lekker druk!
Doei!
L.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten