El Cuzco, mièrcoles 1 de septiembre.

Na wat we alweer een nuttig gespendeerde dag zouden kunnen noemen, zitten we bibberend en verkleumd op het avondeten te wachten, OMG wat is Cuzco koud! Je zou denken dat men hier de toeristen en vrijwilligers bij aankomst op een flinke portie (hoogte)zon trakteert, zodat ze geen rechtsomkeer zouden maken en weer in het vliegtuig zouden stappen, om dan een paar dagen later - bang! - de kou en regen op ze los te laten. 't Is nu te laat voor dat vliegtuig natuurlijk ;-).

Hoewel, deze morgen kon het idee om op eender welke vlieger te stappen (vliegveld is op eind van de straat!), me wel bekoren. Ik zal je zeggen hoe dat komt. 'Mijn' leerlingen hadden er niets beter op gevonden dan om collectief (ze maakten hun opwachting met een legertje van maar liefst 22 mini-bandietjes) de klas vakkundig op stelten te zetten. Naar alle waarschijnlijkheid hadden ze het bij de schoolpoort zo bedisseld, dat ze (1) én zoveel mogelijk rondjes in het klaslokaal zouden lopen (waarbij extra punten te rapen vielen voor diegene die z'n voorganger een schop tegen het achterwerk kon verkopen); dat ze (2) het wereldrecord toiletbezoeken unbedingt zouden breken vandaag en als klap op de vuurpijl hadden ze (3) ook een tekenwedstrijd met als thema 'schunnigheden op m'n schrift' georganiseerd. Zou het nu aan mij gelegen hebben, of hadden zij een mindere dag ;-)?

Hoe het ook zij, grover geschut is nodig om mijn humeur te verpesten, zélfs op een bitterkoude, regenachtige dag als vandaag ;-). Want vanmiddag stond een bezoek aan het Museo de Arte Precolombino op het programma, een welverdiend uitstapje, me dunkt, niet? Nadat ik een resem kopieën gemaakt had met een flink aantal oefeningen waar m'n ondanks alles zeer teerbeminde boeffies morgen U tegen zullen zeggen (ha!), stapte ik een andere wereld binnen, die van de Inca's, de Moche en de Huarivolkeren. Ongelooflijk wat zij allemaal konden maken, al in de jaren 800 bvb.! Niet makkelijk om je voor te stellen wie die kunstenaars waren, hoe die behendige beeldhouwers te werk gingen, of aan welke goden de keramist dacht, terwijl ie een persoonlijk stukje vernuft in elkaar knutselde. Ook de collectie zilver en gouden juwelen waren om versteld van te staan. Wat een joekels van oorringen! Het was echt mooooi. Het was maar toen ik weer door de grote poort van het museum naar buiten stapte, dat ik pas goed besefte aan welke kakafonie van geuren, kleuren en geluiden ik eventjes ontsnapt was. Zalig :-).

O, en dan heb ik nog niet over het weekend verteld! Dat was fun! Vrijdag gingen we met zo'n acht vrijwiligers naar een Engelse cocktailbar (mmm), en daarna danseuhn! In een club waar ze allerlei muziek draaien. Van bij ons! Faithless, Black Eyed Peas, en zooo veel meer waar ik nu even niet kan opkomen, hoe sneu. Maar het was echt tof! Zaterdag een grote wandeling gemaakt met een paar meiden, en de stad es van allerlei verrassende hoekjes bekeken. Zondag weer gewandeld, het lijkt wel of er achter elk deurtje een (clandestien) winkeltje schuilt. Ik zou wel es willen weten hoeveel tónnen koopwaar Cuzco in de aanbieding heeft! Verder ook een spa bezocht (I know :)!) en daarna nog maar es een danspasje geplaatst, aangezien we maandag toch mochten uitslapen, remember Santa Rosa! En effe denken wat we maandag deden ... oh ja, we brachten Jezus een bezoekje, een gigantisch Christusbeeld hoog! bovenop de bergen. Dat uitje kon tellen na een avondje stappen. De frisse lucht deed ons meer dan goed, en voor ik het wist, stond ik dinsdag alweer bijna fris maar o zo monter voor een bunch grijnzende tieners ;-).

And that's all for now, folks!

De groetjes!
Lieselotte