Hoi hoi!
Eerst en vooral, het zou nu moeten mogelijk zijn om reacties op de blog te plaatsen, dus go go go :-)!
Voor zij die goed opgelet hebben, ik werd verondersteld nu reeds in mootjes gehakt te zijn, maar dat is tot op heden lekker niet het geval. Het enige dat in hapklare brokjes werd opgedeeld was de cavia die we net opgepeuzeld hebben, maar daarover later meer!
Het gaat eigenlijk heel goed, dat lesgeven! Het is best wel een uitputtingsslag, de jongens maken het ons niet gemakkelijk. Het gaat om tieners, die helaas niet verplicht zijn de les bij te wonen, dus ze komen wel maar dan elk op een ander tijdstip. Dat maakt het moeilijk omdat je als het ware telkens opnieuw moet beginnen met je les, maar tegelijkertijd kan je de anderen niet in de steek laten omdat er plots een nieuwe leerling binnen komt waaien.
Ik heb het geluk dat ik deze week nog kan samenwerken met Samaya, het Iraanse meisje waarover ik misschien al vertelde. Samen kunnen we die uitgelaten bende straatjongens wel de baas. Vanaf volgende week sta ik er dan wel alleen voor, maar ondertussen ken ik de jongens al een beetje. En begin ik te weten hoe je ze moet aanpakken. Dus het is niet zo dramatisch geworden als ik verwachtte!
Julio César, Cristian, Jonathan, Edison, Alejandro, David en de anderen komen 's morgens vrijwillig inoefenen wat ze in de namiddag leren van een Peruaanse leraar. Voorlopig is dat echt nog een basisniveau, maar ik hoop ze in die tien weken toch echt iets meer te kunnen bijbrengen. We maakten een schrift voor ze, met standaard zinnetjes, en we kochten al balpennen en potloden ook, want die hadden ze niet. En we knutselden een bingo-spel in elkaar, dat vonden ze fantastisch, echt leuk. We moesten beloven het morgen weer te spelen. Dus ze zijn precies wel enthousiast.
Ik zit dit te typen in de dining room terwijl we elkaar grappige anekdotes zitten te vertellen over van alles, onze jeugd, over onze broers en zussen, allerlei gekke ervaringen ... echt grappig, er wordt hier in het algemeen echt veel gelachen. Met het leven hier in Peru ook. Met wat we hier voorgeschoteld krijgen soms (hoewel ik het eigenlijk altijd lekker vind, soms wat grappige combinaties zoals bonenmoes met bolognèsesaus en popcorn ... inspiratie nodig, iemand? ;-)), met de taxichauffeurs, de mensen op straat, de liedjes die je hoort en zo. En natuurlijk was het vanavond echt lachen geblazen in het restaurant waar we de nationale trots verorberd hebben, zijnde cavia, aka guinea pig of cuy!! Stel je voor, een langwerpig bord met een gesmoorde cavia op (mét kop én tanden!) omringd met drie soorten papas (patatjes) en een blaadje sla. Ik moet zeggen, ik vond het niet slecht, maar mijn stukje bevatte nogal veel gestold bloed (smaakt zoet, voor zij dat 't willen weten), dus voor een ex-vegetariër was dat toch even slikken (letterlijk). Het smaakt naar kip, dus het is niet helemaal vreemd. Maar probeer maar eens een stukje versgebakken cavia door je keel te krijgen met twee oogjes en vier tandjes op je netvlies gebrand.. Niet makkelijk :-)! Maar het was echt grappig.
Ik beloof echt zo gauw mogelijk foto's up te loaden, echt waar. Promise!
Oké, we worden hier pretty much uit de dining room gezet, wegens te luid, dus ik zal dan ook maar es onder de wol kruipen (twee dekens én een slaapzak, brr ;-)).
Hasta la próxima!
Lieselotte
Geen opmerkingen:
Een reactie posten