Casi llegamos!

20 AUG - Oef. Het is nu 18u25 plaatselijke tijd en ik zit al in pyjama, zelf meegebrachte pantoffels incluis ;-). Traject 1 is succesvol verlopen, I made it to Lima! Na een helse trein-tram-bus-dag (vervang bus door Boeing 777-200) van 21,5 uur belandde ik safe en sound in mijn muf hotelkamertje, de deur op slot én vakkundig gebarricadeerd met kleerkast en strategisch opgestelde valies. Niet dat ik me onveilig voel hoor. Misschien was het wel even spannend tijdens de taxirit naar het hotel, maar dat helse verkeer van kleurrijke airportbusjes die zich kriskras een weg duwden in allerlei tegengestelde rijrichtingen, deed toch eerder schattig dan gevaarlijk aan. En wat de hotelkamer verder betreft, het is hier zelfs best proper, niet één kakkerlakje te zien, nergens, en ik heb écht goed gekeken ;-).

It’s been quite a day, maar bon, we mogen niet klagen. Al helemaal niet wat de bediening, service en menukaart ;-) van KLM betreft. Over de treinritten richting Schiphol voor dag en dauw kan ik niet veel navertellen, behalve dan misschien dat ik de tijd grotendeels met mijn ogen dicht en wang tegen het raampje geplakt  zal doorgebracht hebben. Niets noemenswaardigs dus. Anders was het gesteld met het zeer ruime aanbod films en TV-series (o.a. Baantjer ;-)) tijdens de vlucht, de rijkelijk aangeboden drankjes en koekjes, het meer dan welkome dekentje en kussentje, het mmm lekkere eten (x 4) en de echt vriendelijke bediening.

Dat er eerst een akkefietje plaatsvond bij het inchecken over het toegestane aantal kilo’s in de valies, en we tot twee keer toe bagage mochten versassen van valies naar handbagage en weer terug, dat zijn we ondertussen al vergeten. Dat er geen zetel voor me geboekt was en toen die eindelijk wel toegewezen werd, de stoelzitting zelf ontbrak en onvindbaar bleef, dat euveltje geraakte ook van de baan. Iets verser in het geheugen ligt het gehuil, getier, gekrijs en gekreun van alle 150 baby’s aan boord (want veel minder zullen het er toch niet geweest zijn!), maar ook daar willen we op een dag als vandaag niet moeilijk over doen. We zijn per slot van rekening toch een klein beetje met vakantie ;-).

En dit gezegd zijnde, I call it already a day, want we willen morgen fris en monter het tweede traject tegemoet, richting eindbestemming Cuzco.Woehoe. Benieuwd!! Welterusten!